Pionieren in Laak - koffie verbindt
Hij kwam vijf jaar geleden via buurt-en-kerkhuis de Oase als vrijwilliger bij Stek binnen en zette zich in voor de Raad & Daad balie. Bastiaan de Koning (29) woont in Laak en wilde graag iets omhanden hebben, op weg vanuit een uitkering naar betaald werk. “Na mijn middelbare school kreeg ik epileptische aanvallen. Dat heeft zeven jaar geduurd en ik heb er mijn weg in moeten vinden. De aanvallen zijn nu drie jaar weggebleven, dus het gaat goed. Ik mocht met mijn uitkering niet werken en ik wilde mijn wijk leren kennen. Zo liep ik op een dag de Oase binnen, zag de bibliotheek en het werk rond de Voedselbank en wilde graag meedoen. Ik vroeg: ‘Kan ik mezelf hier nuttig maken?’ en dat kon. Toen heb ik drie jaar lang cliënten van het spreekuur geholpen, twee ochtenden in de week. Ik mocht ook een stagiaire begeleiden, erg leuk! Ik wilde toen mijn vrijwilligerswerk verbreden en kon ook bij de administratie van Stek terecht, op de Parkstraat. Zo deed ik een jaar lang twee dagen vrijwilligerswerk in de week.”
Was dat geen vreemde combinatie? “Nee hoor, ik wilde graag weten of zulk werk me lag. Mijn vader is ook administrateur geweest, misschien heb ik daar iets van meegekregen. Ik heb er veel geleerd, je kon door de cijfers heen ook heus wel het werk en de mensen om wie het gaat zien, naar ik miste toch het directe contact met mensen.”
Nu werk je weer als vrijwilliger in Laak? “Projectleider Jan Baronner bracht me in contact met het kerkelijk pioniersproject Leven in Laak. Dat is een netwerk van jonge mensen uit Laak die elkaar ontmoeten en leuke dingen met elkaar organiseren. Dat project is in 2014 gestart. Toen won Kerk in Laak een tender (startsubsidie) van een groot fonds, waardoor er een flink bedrag vrijkwam om een koffiewinkel in Laak op te bouwen. Ik zit in een enthousiast team, drie dagdelen in de week, en we zijn nu op zoek naar een locatie.”
Kerk en koffie, is dat vernieuwend? “Ik merkte in de Oase al dat ontmoeting tussen mensen centraal staat. Dat willen we ook bij dit koffieproject. Koffie is mijn passie. Dus ik wil in de leer bij koffiehuizen om een goede barista, professionele koffiebereider, te worden. Dan kunnen we hier een opleiding geven tot barista voor mensen in de marge. En rond het koffiehuis willen we ontmoetingen organiseren, een soort koffie-plus. Want koffie kan mensen met elkaar verbinden.”
Wat heb je zelf aan je vrijwilligerswerk? “Belangrijk was dat het me actief maakte toen ik eraan begon. Je was met iets bezig, had een nuttig doel. Daarvóór wist ik niet altijd welke dag van de week het was. Nu hield dit werk me scherp. Ik vind vrijwilligerswerk verrassend, het is leuk om mensen blij te maken met je hulp. Dat lieten ze soms met een gebaar merken. Zo kreeg ik een keer een klein, maar fijn chocolaatje van iemand. Maar ook op de administratie vond ik het leerzaam, ik genoot van werken aan transparante cijfers en vond het prettig om met collega’s om te gaan. En omdat ik de laatste jaren veel afwisseling heb gehad in mijn vrijwilligerswerk, sprokkel ik zo misschien een leuk cv bij elkaar waar ik ooit tegen betaling mee aan de slag kan. In de koffie, dat spreekt vanzelf.”